پزشكي

درمان نوروپاتي ديابتي محيطي، در اثر آسيب‌ديدگي اعصاب محيطي بروز مي‌كند و علائمي همانند ضعف، بي‌حسي، و درد در دست و پاها را به دنبال دارد.

اين بيماري مي‌تواند ساير قسمت‌هاي بدن را نيز تحت تاثير قرار دهد. سيستم اعصاب محيطي، اطلاعات را از مغز و ستون فقرات (سيستم اعصاب مركزي) به بقيه قسمت‌هاي بدن مي‌فرستد. نوروپاتي محيطي ممكن است در اثر جراحات ضربه‌اي، عفونت‌ها، مشكلات متابوليسمي، دلايل ارثي و قرارگرفتن در معرض داروهاي سمي بروز كند. يكي از شايع‌ترين دلايل اين بيماري ديابت قندي است. به‌طور كلي افراد مبتلا به اين عارضه به علائمي مثل تيركشيدن، سوزش يا مورمور كردن بدن دچار مي‌شوند. در بسياري موارد علائم بهبود مي‌يابند بخصوص‌اگر علت آنها يك بيماري علاج‌پذير باشد. مصرف داروها مي‌توانند درد ناشي از نوروپاتي محيطي را كاهش دهند.
دلايل نوروپاتي عصبي و درمان نوروپاتي ديابتي
نوروپاتي محيطي نه فقط در اثر يك بيماري بلكه آسيب به عصب ممكن است درنتيجه تعدادي بيماري بوجود آيد. دلايل اين بيماري عبارتند از:
بيماري‌هاي خودايمني
اين بيماري‌ها شامل سندروم شوگرن، لوپوس، ورم رماتيسمي، سندروم گيلن‌بار، پلي‌نوروپاتي دميلينه‌كننده التهابي و مزمن و واسكوليت نكروزان مي‌شوند.
ديابت
بيش از نيمي از افراد مبتلا به ديابت به نوعي از نوروپاتي عصبي دچار هستند.
قرارگرفتن در معرض مواد سمي
مواد سمي شامل فلزات سنگين و مواد شيميايي مي‌شوند.
داروها
داروهاي خاص مخصوصا آنهايي كه براي درمان سرطان تجويز مي‌شوند (شيمي‌درماني) ممكن است علت نوروپاتي محيطي باشند.
عفونت
شامل عفونت‌هاي ويروسي يا باكتريايي از جمله بيماري لايم، زونا (بيماري ويروسي اعصاب)، ويروس اپشتين‌بار، هپاتيت C، جذام، ديفتري و ايدز.
اختلا‌هاي وراثتي
اختلال‌هايي همچون بيماري شاركو ماري توث جزء انواع نوروپاتي موروثي محسوب مي‌شوند.

1- معمولاً در زنان 30-40 ساله شايع است و با HLA B53 ارتباط دارد.
2- معمولاً به دنبال عفونت هاي ويروسي، بيمار با تب و ضعف و دردهاي يكطرفه در ناحيه تيروئيد و علائم (تپش قلب و تعريق و...) مراجعه مي كمد كه ناشي از آزاد شدن هورمون است. پس مصرف PTU و متي مازول كه سنتز را مهار مي كنند جايگاهي ندارند.
3- چهار فاز: 1- هيپرتيروئيدي 2- يوتيروئيدي 3- هيپوتيروئيدي 4- يوتيروئيدي
4- لمس: تيروئيد دردناك و سفت
پاتولوژي: التهاب حاد رويت مي شود.
6- يافته آزمايشگاهي: TSHپايين و T4,T3 بالا و ESR>100 و جذب يد راديواكتيو پايين
7- درمان: NSAD ها و ايندرال و بتابلوكر و كورتون
انديكاسيون هاي تيروئيدكتومي: 1- عدم پاسخ به درمان 2- عود مكرر 3- طولاني شدن سير بيماري
8- تشخيص هاي افتراقي : 1 تيروئيديت silent (خاموش ):
1-به دنبال دريافت اشعه با دوز درماني / ESR نرمال
2- تيروئيديت Post - partum ( پس از زايمان ): ESR نرمال و درد ندارد.
3- تيروئيديت پس از درمان

1- يك بيماري اتوايميون است كه Ab ضد تيروئيد ساخته مي شود.
2- در آزمايشات افزايش TSH و كاهش T4, T3 داريم و Anti TPO ( در 90 درصد موارد) ، Anti Tg ( در 60 درصد موارد ) بالاست.
3- RF (ريسك فاكتورها ): مصرف بيش از حد، Li ( ليتيم ) ، آميودارون و HLA هاي DR5, DR3, B8
4- معاينه باليني: تيروئيد به صورت قرينه بزرگ شده و در لمس سفت است گاهاً لوب پيراميدال لمس مي شود.
5- پاتولوژي: سلول هاي اشكنازي و لنفوسيت و پلاسما سل
6- FNA در مواردي كه Ab بالاست نيازي نيست ولي در موارد ندول مشكوك يا مواد آنتي بادي نرمال كه شك باليني داريم FNA انجام مي دهيم.
7- درمان: تجويز لووتيروكسين در TSH>10 و انديكاسيون هاي جراحي تيروئيد: 1- اثر فشاري، 2- مشكل زيبايي، 3- شك به بدخيمي
8- در هاشيموتو دو نوع كانسر PTC ( پاپيلاري تيروئيد كارسينوما ) و لنفوم ديده مي شود. در صورت وجود سابقه هاشيموتو در بيمار اگر ناگهان توده اي در تيروئيد وي بزرگ شد به لنفوم شك مي كنيم. درمان لنفوم : كموراديوتراپي

اسپاسم و گرفتگي عضلات ممتد و غيرارادي كه ممكن است جزئي از يك اختلال عمومي يا به منزله پاسخي موضعي به حالتي دردناك باشد. در ميان عامه به آن گرفتگي مي‌گويند.
از جمله علل اسپاسم و گرفتگي عضلات هيپوكلسمي(كاهش كلسيم خون)، آلكالوز(قليايي شدن و بالا رفتن ph خون)، مننژيت(التهاب مننژ)، صرع، آسيب مراكز عصبي بالاتر مانند قطع نخاع و كزاز هستند.
اسپاسم عضلاني يك انقباض عضلاني است. اسپاسم عضلاني مي تواند بخش هاي مختلفي از عضلات بدن را تحت تاثير قرار دهد كه منجر به علائم مختلفي مي شود. اگر اسپاسم عضلاني بسيار دردناك بوده، برطرف شدن آن مشكل و يا مرتبا تكرار شود، بايد از طريق مراقبت هاي پزشكي به دنبال ساير علل ممكن بود. درمان اسپاسم عضله كمر و پا با روشهاي ساده اي امكان پذير است.
اسپاسم عضلات اسكلتي، معمولا نوعي اسپاسم رايج بوده و اغلب به علت خستگي بيش از حد عضلات، كم آبي و الكتروليت هاي غير طبيعي رخ مي دهد. اسپاسم عضلاني معمولا ناگهاني رخ مي دهد، دردناك، و تقريبا كوتاه مدت است. اين حالت ممكن است با آزادسازي عضله از بين برود.

1- بدخيم ترين تومور تيروئيد است ولي بسيار نادر است.
2- به صورت تيپيك در مناطق كمبود يد و در زنان مسن دهه 7 و 8 ديده مي شود و به ندرت ديده مي شود.
3- در اين بيماران سابقه توده در گردن وجود دارد كه هم اكنون به سرعت بزرگ شده و علائم فشاري در گردن ايجاد كرده است.
4- از ويژگي هاي تيروئيد با كنسر آناپلاستيك مي توان به تيروئيد بزرگ، سفت و سخت، دردناك اشاره كرد.
5- تشخيص اين موضوع با روش FNA انجام مي شود.
6- درمان اين بيماريبهترين جراح تيروئيداست (به روش ايسمكتومي )
7- براي درمان بهتر توسط بهترين جراح تيروئيد، قبل و بعد از عمل كموراديوتراپي دريافت مي كند.
8- اين كنسر به خوبي به درمان پاسخ نمي دهد و معمولاً بيماران بعد از 1 الي 2 سال فوت مي كنند.

1- ندول هاي تيروئيدي كه يكدفعه اي ظاهر مي شوند بطور معمول كيسه هايي پر از مايع اند.

2-جراح تيروئيد ابتدا آن ها را به وسيله سونوگرافي داپلر ارزيابي مي كند.

3- براساس اينكه سايز ندول در سونوگرافي چقدر است يا اينكه در سونو چگونه به نظر مي رسد و يا شانس ابتلا به سرطان پزشك تصميم مي گيرد كه آيا آن ندول نياز به بيوپسي دارد يا خير.
4- گاهي تست هاي اسكرينينگ ندول هاي تيروئيد معمولاً با سونوگرافي سپس CT شروع مي شود و سپس شايد نياز باشد كه بررسي شود آيا ندول شانس سرطاني شدن دارد يا خير كه در آن موقع Fine needle aspiration انجام مي گيرد بنابراين هر ندول تيروئيد به FNA احتياج ندارد.
6- سونوگرافي و CT كمك مي كند تا مشخص شود كه ندول پتانسيل سرطاني بودن را دارد يا خير.